Katalog zbiorów biblioteki

Latem roku Pańskiego 1137 na zamku w Bordeaux, przy wtórze pieśni trubadurów, odbywają się huczne gody. Przysięgę małżeńską właśnie złożyła Aliénor, dziedziczka książąt Akwitanii.

Piętnastoletnia księżniczka jest najlepszą partią ówczesnej Europy — piękna, wszechstronnie wykształcona i... żywiołowa. Swemu małżonkowi wniesie w posagu ogromne bogactwa, a jej posiadłości zapewnią mu olbrzymie wpływy i władzę. O rękę Aliénor z Akwitanii ubiegało się wielu kandydatów, lecz ojciec zaplanował jej małżeństwo z małoletnim Henrykiem Plantagenetem, hrabią Andegawenii. Jednak po niespodziewanej śmierci ojca opiekun dziewczyny postanawia wydać ją za Ludwika, dziedzica korony Francji. Tymczasem rówieśnica i powierniczka Aliénor, Loanna de Grimwald, ma proroczą wizję przyszłości swej pani: Aliénor ma zostać królową Anglii i zapoczątkować dynastię Plantagenetów. Wbrew politycznym układom Loanna dyskretnie kieruje poczynaniami księżniczki, by wypełniła się druidzka wróżba.

Agrypina Młodsza pochodziła ze znamienitego rodu rzymskiego. Dzieje jej najbliższej rodziny naznaczone były jednak licznymi nieszczęściami. Jej matka zmarła na wygnaniu, ojciec w niejasnych okolicznościach, a braci zabito na polecenie cesarza Tyberiusza. Ją samą zesłano na niegościnną wysepkę u wybrzeży Italii.

Po śmierci Kaliguli Agrypina zostaje ułaskawiona przez cesarza Klaudiusza i wraca z wygnania do Rzymu. Odzyskuje skonfiskowany dom i majątek, lecz spotyka się z otwartą wrogością Messaliny. Cesarzowa oplątuje ją siecią intryg, by pozbyć się rywalki na zawsze. Agrypina nie zamierza się poddać. Pragnie zapewnić bezpieczeństwo swojemu synowi Lucjuszowi. Chłopiec szybko staje się pionkiem w grze o władzę, w której polityka idzie w parze ze spiskami, a seks z przemocą. Ta okrutna rozgrywka skieruje bieg historii na nowe tory i sprawi, że potomni na wieki zapamiętają imię, jakie przyjmie syn Agrypiny - Neron.